Οι εύκολες ερμηνείες στην Ελλάδα,
είναι...τρόπος ζωής του λαού μας και αυτές έχουν γίνει ακόμα πιο...εύκολες λόγω
της συνεχούς μείωσης του επιπέδου παιδείας σε συνδυασμό με την απομόνωση που
προσφέρουν οι νέες τάσεις "μόρφωσης" και απασχόλησης που περιόριζεται
στα σύγχρονια μέσα κοινωνικής δικτύωσης με το εύκολο κουτσομπολιό και την ηδονή
της...κλειδαρότρυπας. Από αυτήν, που κοιτάμε τις ζωές των άλλων και τις
σχολιάζουμε (θετικά ή αρνητικά). Αυτή που μας δίνει τη δυνατότητα να πούμε...
Βλέπω τα νέα σου... Κι ας έχουμε να μιλήσουμε αίώνες πραγματικά με τον
"φίλο" μας.
Όμως μην ξεφύγουμε έτσι εύκολα από την
αβάσταχτη ελαφρότητα των λέξεων και των ερμηνειών...
Μια κλασσική περίπτωση παρεξηγημένου και
λάθος ερμηνευόμενου όρου, έρχεται να μας κάνει παρέα τις γιορτές των
Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς.
Ήταν άπειρες οι φορές που βγαίνωντας να
διασκεδάσουμε παραμονές ή ανήμερα των εορτών αυτών, ακούγαμε από τον σερβιτόρο
ή τον μέτρ (τρομάρα του), ότι η χρέωση στο τραπέζι θα είναι διπλή γιατί υπάρχει
DOUBLE DOT (διπλή τελεία στην ουσία...).
Μάλιστα...λέγαμε... Και η "γνώση"
έμενε και κυλούσε...
Ας λήξει έστω και σήμερα αυτή η ντροπή!
Και θα μου πείτε που το θυμήθηκα, αλλά ας είναι καλά τα Δελτία Ειδήσεων που στο
ορθόδοξο έτος 2016, αναπαράγουν ακόμα την "εξαιρετική" αυτή ενημέρωση.
Ο
σωστός όρος προέρχεται από τη Γαλλική Γλώσσα και γράφεται Table d’ hôte,
ενώ λεκτικά θα πρέπει να αναφέρεται ως Ταμπλ (χωρίς ΝΤ) Ντ’ οτ. Η ακριβής
μετάφραση είναι ο Πίνακας (εννοώντας τον κατάλογο) ή το Τραπέζι του Οικοδεσπότη.
Ένα
μενού δηλαδή που έφτιαχνε ο οικοδεσπότης (εστιάτορας κλπ.) με προκαθορισμένα
πιάτα, χωρίς τη δυνατότητα επιλογής εκ μέρους του πελάτη. Η τιμή ενός τέτοιου
μενού είναι προκαθορισμένη κατ’ άτομο και δεν αλλάζει.
Ο
αντίθετός όρος είναι το Α λα καρτ (À la carte), όπου ο πελάτης επιλέγει ανάμεσα
στα προσφερόμενα φαγητά μέσα από τον κατάλογο (κάρτα) του εστιατορίου
Ο
διαχωρισμός των μενού σε Table d’ hôte και À la carte ξεκίνησε
περίπου το 1600 Μ.Χ..
Καλές
Γιορτές λοιπόν και μην πληρώσετε πουθενά διπλά...!
