14.12.08

Μιχάλης Φιλόπουλος: Η δικαίωση περίμενε 1,5 χρόνο και τελικά δεν ήρθε ποτέ...

«Έτσι γαμάνε τα Μανιατάκια μωρή πουτάνα»! Η ατάκα ανήκει σε κάποιον "φίλο" του οσφπ που…τυχαία περνούσε από τη Λεωφόρο Λαυρίου στις 29 Μαρτίου 2007, είδε έναν νεκρό στο δρόμο και του...ήρθε από πάνω του να φωνάξει αυτό! Το όνομά του;
ΚΟΤΑ! Ναι, κότα ο κος. Ψ. (και σίγουρα όχι Μανιάτης με την παληκαριά που διακρίνει τους συγκεκριμένους ανθρώπους), κότα και ο κος. Μπ., κότα και ο κος. Κ. (το μέλος) … Θύμα ο κος. Σακάτης! Κότες γιατί δεν είχαν τα άντερα να παραδεχτούν την, όποια, συμμετοχή τους… Άμεση ή έμμεση… Γιατί η μαγκιά τους κρύβεται πίσω από ένα κράνος, 2 απειλές κι ένα ψευτοτσαμπουκά…
Οι «Ηθικοί αυτουργοί»; Κρύβονται πίσω από τα γραφεία τους και τους τίτλους τους…

Αυτοί που 1,5 χρόνο τώρα και από την ημέρα που έγινε η εν ψυχρώ δολοφονία του οπαδού του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ στη Λεωφόρο Λαυρίου, την βγάζανε σε κάποια γραφεία στην Αλέξάνδρας στον 4ο όροφο, για να κανονίσουν την απόκρυψη των στοιχείων για τα γουρούνια που δολοφόνησαν ένα νέο παιδί. Αυτά τα γουρούνια που αυτοί μετέφεραν στο πεδίο της μάχης με πλήρη ασφάλεια, με τη συνοδεία της αστυνομίας… Αυτοί που είχαν συνδέσει ήδη το όνομα τους με άλλη μια μαύρη μέρα για τον ελληνικό αθλητισμό, με τα έκτροπα του ποδοσφαιρικού αγώνα οσφπ-ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ στη Ριζούπολη λίγα χρόνια πριν!

Μπάτσος ο δολοφόνος του Αλέξη Γρηγορόπουλου… Μπάτσος και ο "δολοφόνος" του Μιχάλη Φιλόπουλου…

Στον πρώτο η Ελλάδα κάηκε (και καίγεται) και ζητάει «το κεφάλι» του αστυνομικού που "καθάρισε" τον 15χρονο.
Στον δεύτερο αβαβά όλη η υπόθεση και ολοκλήρωση της αλητείας με την αθώωση των συμμετεχόντων στη δολοφονία του Μιχάλη Φιλόπουλου, την καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη του κου Σακάτη (παραδομένος στον κόσμο της πρέζας και σε άλλες μικροπαρανομίες – άρα εύκολο θύμα) και καμία κουβέντα βέβαια για τον ηθικό αυτουργό μάγκα μπάτσο που σουλατσάρει στα γήπεδα ακόμα και σήμερα.

Υποκριτές και φαρισαίοι… Ρουφιάνοι και παπαγαλάκια… συνέθεσαν το παζλ μιας ακόμα τραγικής ιστορίας για την ελληνική κοινωνία…

Μια ακόμα μάνα κλαίει… Τα υπόλοιπα λόγια μόνο για να γράφονται σε αράδες…
Η υπόθεση ήδη ΕΚΛΕΙΣΕ! Οι πληγές όμως (όχι μόνο των συγγενών) του ελληνικού αθλητισμού δύσκολα θα κλείσουν… Η ιστορία δυστυχώς θα έχει και συνέχεια… Γιατί αυτοί που συντηρούν τη βία και την κατευθύνουν, είναι αυτοί που κάθονται στο ίδιο τραπέζι για να βρουν λύσεις, γι΄αυτήν, υποτίθεται…

Ας είναι ο τελευταίος που φεύγει για το...χρώμα του κασκόλ που φορούσε…

Ας μην πονέσουν άλλες μάνες, ούτε για τον χαμό του παιδιού τους…ούτε για την φυλάκιση του… Κουράγιο (όσο γίνεται) και πάλι στους γονείς του Μιχάλη Φιλόπουλου και του Χρήστου Σακάτη, πλέον.

Αλήθεια… οι δικαστές κοιμούνται ήσυχοι; Μακάρι…

1 σχόλιο:

clauss είπε...

Καλημέρα ΘΕΩΡΗΤΙΚΕ !

Τελικά το ξύλο βγήκε απο τον παράδεισο ? μαζί με όλουσ εμάς ? Δεν ξέρω πάντως υπάρχει ! Και για να υπάρχει σε κάτι χρειάζεται ...

Το ποδόσφαιρο και όλα τα παρελκόμενα "προϊόντα " του είναι μια περίεργη ιστορία ... Στις κοινωνίες μας έχει αντικαταστήσει , εχει εικονοποιήσει, την πάλη των τάξεων , την συλογική ανάγκη του ανθρώπου να βρίσκεται σαν μέλος σε υποσύνολα που τον ορίζουν , να είναι νικητής σε κάτι , σε μια μάχη ίσως... να νοιώθει ένταση χωρίς να του κοστίζει σωματικά , να νοιώθει την αδρεναλίνη ο ανδρας να ρέει... Να ασχολείτε με κάτι άλλο στο οποίο να νοιώθει καλά ! και το οποίο τον κάνει να ξεφεύγει απο τα βασικά προβλήματα του, έστω και λίγο.

Όταν ο άνθρωπος δεν έχει πολιτισμικό και πνευματικό υπόβαθρο , η συμμετοχή του σε τέτοιες ομάδες είναι πιο έντονη , συμμετέχει πιο ενεργά στο σύστημα ... ως εδώ όλα καλά ...

Αλλά, ο ρόλος του ποδοσφαίρου στις κοινωνίες μας είναι πολύ σημαντικός , γιατί ?

Γιατί η πολιτικές ηγεσίες το χρησιμοποιούν σαν πρωτογενή δεξαμενή πελατειακών σχέσεων, αδιαφορόντας για τις συνέπειες ΚΑΘΑΡΑ!

Γιατί οι ομάδες απο την οπτική του marketing που το βλέπουν οφελούνται απο την συσπείρωση τςν οπαδών και στο κάτω κάτω αφου δεν βάση πλάτη ή πολιτεία στα φαινόμενα βίας , γιατί να βάλουν αυτές ?

Γιατί ο οπαδός όταν μπαίνει στο γήπεδο, η όταν φωράει κασκόλ, συμπεριφέρεται σαν κοπαδός ! δεν κοιτάει τον άνθρωπο απεναντί του κοιτάει το χρώμα , όπως ο στρατιώτης την σημαία ή το όπλο.

Σε όλα τα παραπάνω έρχεται το κοπάδι των αστυνομικών ματατζήδων κλπ. που ενδιαφέρονται για οτιδήποτε άλλο εκτός απο το προβλημά που έχουν να λύσουν , απλά γίνονται μέρος μίας διαμάχης και ακολουθούν εντολές , που δεν υπάρχουν πολλές φορές , με τον δικό τους ζωώδη τρόπο!

Οι δικαστές ? άλλοι αυτοί... ΑΥΤΟΊ ΕΊΝΑΙ ΥΠΕΡΆΝΩ !!
Είναι άνθρωποι του πνεύματος , η καλύτερα του πνεύματος της εποχής , πελατειακές σχέσεις , προσπάθεια να μην εκτεθούν στους ανωτέρους , έχουν ξεχάσει παντελώς οτι ζούμε σε μια πολιτεία που υπάρχει η αρχή της διάκρισης των εξουσιών και το μόνο που θέλουμε είναι να κάνουν σωστά το λειτουργημά τους !!

Η λύση ? Η λύση βρίσκεται μέσα μας , και πίσω απο τις κλειστές πόρτες των σπιτιών μας ...

ΜΑΝΕΣ ΠΑΤΕΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΑΔΕΛΦΙΑ, δώστε Παιδεία , Μέτρο , Ανθρωπιά και ψυχική Γαλήνη στα μέλη της οικογενειακής σας κοινότητας, δημιουργήστε ανθρώπους που θα είναι Αρνιά με καρδιά Φιδιού, άξιοι πολίτες, και όχι άλλος ένας κρίκος στην αλυσίδα της διαφθοράς , της κομματικοποίησης , της ρεμούλας...

ΜΗΝ ΠΥΡΟΒΟΛΕΊΤΕ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΠΕΤΟΒΕΝ ΠΟΥ ΚΡΥΒΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥ... ΒΟΗΘΕΙΑ!

Συνπορεύομαι μαζί σου ΘΕΩΡΗΤΙΚΕ...