29.5.09

...that’s the living!

Νέο άρθρο, από νέα φίλη του blog! O λόγος της και η γραφή της... μας ταιριάζει! Την ευχαριστούμε! Καλή Ανάγνωση...

Από την E.

“Ολα είναι τέλεια...”
Η πρώτη μου σκέψη το πρώι.Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου,οτι σήμερα θα ξυπνούσα με καλή ψυχολογία.Μετά απο τρείς μέρες εσωτερικής αναζήτησης και αυτοκριτικής με ερωτήματα του τύπου “τι έφταιξε;”,”τι έκανα λαθος;” και άλλα τέτοια που σκεφτόμαστε οταν μια σχέση σύντομη ή μη,τελειώνει.(ο χρόνος για μένα σε αυτά τα ζητήματα,δεν είχε ποτέ σημασία.Είμαι ορκισμένη οπαδός της ασύλληπτης φράσης του Pacino,στο Scent of a woman...”some people live a lifetime in a minute”)

Την απάντηση την ήξερα...Για άλλη μια φορά ομως έψαχνα να βρώ δικαιολογίες.
“Είσαι υπέροχος άνθρωπος”…οι τελευταίες κουβέντες του Κώστα.
“Ναι το ξέρωωωωω!!!Μου το επιβεβαιώνουν κάθε μέρα οι φίλοι μου,η οικογένοια μου και οι συνεργάτες μου.Δεν περιμένω εσένα που με ξέρεις είκοσι μέρες για να μου το πείς!!!” ήθελα να του φωνάξω.Δεν το έκανα.Παρέμεινα ήρεμη για άλλη μια φορά.

Είκοσι ημέρες ήμουν μαζί του.Γνωριμία απο αυτές,”ο γνωστός του γνωστού”,μια βραδυά στους Onirama να τραγουδάμε,ο ένας πάνω στον άλλο,”getting away with it,all messed up!!!” των James.Και εγώ αλλού...
Τους τελευταίους τρείς μήνες,ζούσα το πιο όμορφο φλέρτ της ζωής μου!(ναι-ναι!Υπάρχει ακόμη το φλέρτ.Αρκεί να το βάλουμε εμείς στην ζωή μας!)Και ήταν απο αυτά που σε κάνουν να χαμογελάς συνέχεια και που η προσμονή για ενα κοίταγμα ή άγγιγμα κάνουν την καρδιά σου να χτυπά!

Δεν “ζαλίστηκα” όταν τον είδα. Για να πω την αλήθεια,την άλλη μέρα δεν θυμόμουν αν ήταν ψηλός ή κοντός! Η μόνη εικόνα που είχα ήταν... πως σίγουρα είχε το πιο ζεστό χαμόγελο που είχα συναντήσει μέχρι τότε!
Ο φίλος είπε στην φίλη, η φίλη σε εμένα και το αντίστροφο. Η συνέχεια;;; Βόλτες, σινεμά, λόγια, γέλια, ξενύχτια με φίλους και οχι σεξ... Ούτε έρωτας... Αλλά αυτό το ενδιάμεσο... Που αρχίζεις να νιώθεις,να βάζεις δυο πράγματα στο κεφάλι σου για τον άλλο... Για μένα τουλάχιστον,’ετσι ήταν. Για αυτόν δεν ξέρω.Μπορούσε να σου μιλάει για ολα και να τον χαζέυεις, ποτέ ομως για αυτό που πραγματικά σκεφτόταν.
Ηρεμα... Λίγες μέρες ακόμη... Μέχρι που κάτι,κάπου δεν κόλλησε. Οι δικαιολογίες του καλές ή μάλλον πειστικές. Τόσο που έβαλα τον εαυτό μου να σκέφτεται,οτι μπορώ να κάνω εγω την υπέρβαση και να προσαρμόσω εγώ την ζωή μου σύμφωνα με την δική του.Και θα το έκανα εαν με άφηνε.Είμαι απο τους ανθρώπους που κάνουν τα πάντα για τους άλλους. Και αν η λέξη “πάντα” ακούγεται υπερβολική,το λέω αλλιώς! Κάνω οτι μπορώ! Αυτό είχα καταλήξει οτι είναι και η απάντηση στα ερωτήματα που προανέφερα.Οτι αυτό φταίει και είναι το λάθος. Το οτι να δίνεις,στις μέρες μας,αγχώνει. Το να είσαι ήρεμος και δεκτικός, πιέζει...

Συνάντησα εναν φίλο τυχαία το απόγευμα. Οχι κολλητό,αλλά απο αυτούς που έχουμε κάνει κάποια πράγματα μαζί και έχουμε πεί και μερικές κουβέντες παραπάνω. Ηθοποιός... Ταλαντούχος πολύ...Ψαγμένος άνθρωπος... Σταματήσαμε για έναν καφέ,κατακλύζοντας ο ένας τον άλλο με νέα... Χωρίς σειρά... Για φίλους κοινούς – γέλια,για δουλειές-προβλήματα,για τις τελευταιές απόπειρες μας για σχεση-βλέμματα γεμάτα κατανόηση. Ολα σε δεκαπέντε λεπτά! Υποσχέθηκαμε να συναντήθουμε πάλι σύντομα... Δεν θα το κάνουμε. Το ξέραμε και οι δύο,αλλα το είπαμε.Επρεπε να φύγει. Με αγκάλιασε,με κράτησε απο τους ώμους και κοιτώντας με, με αυτα τα μάτια που πάντα γυαλίζουν, μου ειπε:
“Εκατομύρια άνθρωποι, μπορούν χωρίς τον Κώστα. Εσύ,δεν μπορείς;;;”
Δεν πρόλαβα να απαντήσω... Δεν ήξερα τι να απαντήσω... Με φίλησε βιαστικά στο μέτωπο και απομακρύνθηκε φωνάζοντας μου, σχεδόν τραγουδιστά:
“Μην αλλάξεις για κανέναν μικροοοοοοο!!!!!!”
Δεν υπάρχουν ερωτήματα πλέον, ούτε απαντήσεις. Απλα...

“…That’s the living!!!”

11 σχόλια:

deppou είπε...

“Εκατομύρια άνθρωποι, μπορούν χωρίς τον Κώστα. Εσύ,δεν μπορείς;;;”


KΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ!!!!

theoritikos είπε...

Εκκατομύρια άνθρωποι μπορούν χωρίς πολλούς, θα πω εγώ...
Εμένα όμως δεν με νοιαζει τι μπορούν οι άλλοι...αλλά τι θέλω εγώ!Γιατί αν προσαρμόσω τα μπορώ μου στους άλλους..τότε δεν θα ζω, δεν θα αγαπώ, δεν θα πονώ και δεν θα ελπίζω...

Ανώνυμος είπε...

δεν υπαρχει δεν μπορω...υπαρχει δεν θελω!

deppou είπε...

Εξακολουθεί να είναι,όμως, μια πολυ τρυφερή κουβέντα από έναν φίλο, που δεν θέλει να πονάει η φίλη του γιατί την απέρριψε κάποιος Κώστας...
Θεωρητικέ, δες το κι έτσι!

george είπε...

Λοιπον προχωραμε ακλονητοι, συνεχιζουμε απτοητοι, ΔΕΝ μασαμε και ασε τον Κωστα (και τον οποιοδηποτε Κωστα) να κουτουλαει εδω και εκει. Μπορει να ειναι 'φυγοπονος' ρε παιδι μου σα και τοσους και τοσους που κυκλοφορανε αναμεσα μας. Αν καποτε παρει τηλ η στειλει κανα sms τον γραφουμε κανονικα.

Ανώνυμος είπε...

Απολαυστικο και κατανοητο!!!
Σου αφηνει την αισθηση οτι ειναι γραμενο 'απο καρδιας'...
Φιλια,ερωτας,τροπος ζωης και σκεψης,ολα σε μονο λιγες γραμμες!
Ευχαριστουμε,Θεωρητικε!

Ανώνυμος είπε...

Ετσι όπως περιγράφεις την κατάσταση, συμπεραίνω ότι ο Κώστας μάλλον είχε κάπου αλλού το μυαλό του ενδεχομένως σε κάποια άλλη κοπέλλα που ίσως είχε δεσμό μαζί της ή είχε χωρίσει και την ήθελε ακόμα. Ομως γνωρίζοντας εσένα, προφανώς του άρεσες και εσύ αλλά η άλλη κατάσταση φαίνεται ότι ήταν πιο έντονη στο μυαλό και στην καρδιά του και δεν τον άφησε να συνεχίσει μαζί σου.
Πάντως, όπως και να έχει,να μην αλλάζεις ποτέ για κανέναν γιατί είναι το πιο ταπεινωτικό, εξευτελιστικό και αναξιοπρεπές πράγμα. Κανείς δεν το θέλει αυτό. Θέλεις εσυ έναν άνθρωπο που να απαρνείται τα θέλω του, τις ανάγκες του και τις αρχές του για να σου είναι αρεστός; Μάλλον θα γίνει αξιολύπητος στα μάτια σου και θα φέρει το αντίθετο αποτέλεσμα απο αυτό που επιδιώκει. Ολοι θέλουν να έχουν δίπλα τους έναν άνθρωπο με προσωπικότητα και όχι ενα υποχείριο. Φιλιά πολλά

Ανώνυμος είπε...

Οταν δυο ανθρωποι που εχουν φτασει σε καποια ηλικια,εχουν δημιουργησει χαρακτηρα,πιστευω,τροπο ζωης,συνηθειες και παραξενιες,συναντιουνται,ειναι ταπεινωτικο,εξευτελιστικο,αναξιοπρεπες και αξιολυπητο,εαν κανενας απο τους δυο δεν εχει την θεληση να βαλει για λιγο τον εγωισμο του πισω ωστε να δημιουργηθουν οι συνθηκες!Τωρα,εαν εστω ο ενας απο τους δυο διατιθεται να το κανει,αυτο δεν τον καθιστα υποχειριο κανενος!Ισως μονο,λιγο παραπανω ρομαντικο απο οσο θα επρεπε για την εποχη μας!
Και εκει ειναι που αναρωτιεμαι αν η κορη μου θα εχει την τυχη να ζησει οτι εγω με την μητερα της τα τελευταια 27 χρονια,με οποιον επιλεξει ως συντροφο...Το να κανεις ορισμενες υποχωρησεις στον ερωτα και στην συντροφικοτητα δεν σημαινει οτι απαρνεισαι τα θελω,τις αναγκες και τις αρχες σου!
Μην τα παρατατε ευκολα,η ευτυχια θελει προσπαθεια για να ερθει!

clauss είπε...

Ωραίο μπέρδεμα ! παλιά μου άρεσαν πόλυ αυτά τα άρθρα και οι απόψεις του στύλ "όπου με πάει ο άνεμος" αυτό το ... απλά γράφω ... αλλά πλέον αδυνατό να το κατανοήσω , ωραίο σαν αίσθηση άρθρο , αλλά μέχρι εκεί.

Η ερωτική απογοήτευση είναι κάτι που το έχουμε νοιώσει όλοι μας , δεν είναι κ η καλύτερη φάση σίγουρα , αλλά υπάρχει , εγώ δεν είμαι εσύ και εσύ δεν είσαι εγώ . Γουστάρουμε ανθρώπους για αυτό το κάτι που μας βγάζουν, μέσα σε ενα και πολύ συγκεκριμένο χωροχρόνο , μετά ? εγκειται στο πόσο ανασφαλής είναι ο καθένας μας την συγκεκριμένη χρονική περίοδο για να το ξεπεράσει, πάντως απόψεις του στυλ , μην αλλάζεις για κανένα , είσαι σούπερ εσύ , ο καλύτερος , η καλύτερη κλπ. με βρίσκουν εντελώς αδιάφορο , γιατί αυτό δεν είναι φιλική συμβουλή , είναι φιλική αδιαφορία . Αν έχει παίξει λάθος πές το μου θα το ακούσω , και βέβαια μπορώ να αλλάξω προσ αυτό που νομίζω καλύτερο , όλοι μας μπορούμε! απο τα λάθη και τις στραβές που βρίσκονται στο δρόμο μας μαθαίνουμε , αυτά τα απλά... μην αλλάξεις για κανέναν ... κλπ. δεν τα ασπάζομαι , μπορεί βέβαια η συγγραφέας του άρθρου να είναι πολύ κοντά στο τέλειο , εγω πάλι οχι ...

thats why!!

Ανώνυμος είπε...

deppou είπε...

Πολύ συγκινητική η τοποθέτησή σου clauss...πραγματικά!
Και γλυκειά και συνειδητοποιημένη.
Μάλλον θα είσαι κι εσύ!