20.9.08

Όλα τριγύρω αλλάζουν...μα εμείς ας μείνουμε ίδιοι!

H γειτονιά μου δεν είναι όπως παλιά... Αλλάξανε τα χρώματά της...Άλλαξε και η μυρωδιά της... Τα χρώματα από τα πεύκα και τις βουκαμβίλιες, έχουν αντικαταστήσει ψεύτικα λουλούδια για να αντέχουν στον χρόνο... Τη μυρωδιά των φαγητών της Κυριακής έχει αντικαταστήσει το καμένο λάδι από τα παρακάτω fastfoodαδικα...

Μα...ΝΑΙ...κοίτα...αλλάξαν όμως και οι άνθρωποι γύρω μας...αλλάξαμε κι εμείς... Αλλάζει η ζωή μας γενικά! Οι φίλοι μου άρχισαν και μας μοιράζουν όλο και περισσότερες χαρές με τη συνέχιση του γένους τους... Άλλοι φίλοι μου και γνωστοί, σηκώθηκαν μια μέρα και αποφάσισαν ότι είναι καλύτεροι από τους διπλανούς τους και σταμάτησαν να μιλάνε με αυτούς... Οι κολλητοί μου γίνανε πλέον 3 παρέες διαφορετικές... Οι νεότερες γενιές δεν ξέρουν να επικοινωνούν γιατί ποτέ κανείς δεν τους έμαθε... Η δικιά μας γενιά, των 30+ τρέχει να μην χάσει το τρένο... Και οι αξίες...πήγαν στ΄ανάθεμα... Οι 40+ απλά παλεύουν δίχως τέλος κι αρχή... Και όλα τριγύρω αλλάζουν...
Στο facebook προχθές είχα δεχτεί έναν καταιγισμό από κουίζ που αν τα επέλεγες, θα μάθαινες "Τι είναι αυτό που ζητάνε οι άντρες επιτέλους" και κάποιο άλλο το οποίο ρωτούσε "Πόσο εύκολα θα κεράτωνες τη σχέση σου"... Ωραία.. Σκέφτηκα! Τώρα μάθαμε ακριβώς τι γίνεται... Χάλι... Έλεος...! Κι όμως μέσα από αυτές τις virtual αλήθειες, καταλαβαίνεις την αλλαγή στον τρόπο σκέψης και αντίδρασης.
Ένα πρωί ένας φίλος ξύπνησε και ανοίγοντας το κινητό του, "έσκασαν" 3 μηνύματα! Το 1ο έγραφε, "Δείξε μου τον τρόπο, κι αν θέλει κι άλλο κόπο.. εγώ θα προσπαθώ...". Το 2ο συνέχιζε κι έλεγε, "Σ΄αγαπώ, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό για να σε κρατήσει κοντά μου...το ξέρω!". Και το τρίτο έλεγε, "Είμαι ηλίθια... κάνω τα πάντα για να σε χάσω!".
Στο παραπάνω κρεσέντο το συμπέρασμα που βγαίνει, είναι ότι σε 3 μηνύματα, ο σημερινός άνθρωπος, σε απόλυτη σύγχυση πέρασε 3 διαφορετικά στάδια απολογισμού συναισθημάτων, που πολύ απλά θα έβγαζαν ξεχωριστό νόημα αν τα συζητούσε από κοντά και υπήρχαν αμοιβαίες ανταλλαγές απόψεων και θέσεων... Με τον φόβο της αμεσότητας όμως και της ενδεχόμενης απόρριψης που προέρχεται από τις "ασθενείς ψυχικές άμυνες" που έχουμε πλέον σαν κοινωνία, έχει χαθεί εντελώς η επικοινωνία και η ζωντανή ένταση των στιγμών και των λέξεων... Άσε που άλλα γράφεις, άλλα εννοείς κα άλλα καταλαβαίνει ο άλλος... Μην αφήνετε τα μηνύματα να γράφουν....ίσως λάθος τα μέσα σας!Βρεθείτε, αγκαλιαστείτε, κλάψτε, γελάστε, μιλήστε, βριστείτε... ΖΗΣΤΕ!
Σίγουρα, θα μπορούσα να αναφέρω πολλά παραδείγματα ακόμα και να γράψω σελίδες ολόκληρες... Αλλά, ας γράψετε κάτι κι εσείς... Κι αν δεν γράψετε κάτι εδώ... Γράψτε κάτι στις καρδιές σας και τις καρδιές των γύρω σας... Αλλάξτε... Πως; Μα, παραμένοντας ίδιοι!Απλά ο εαυτό σας! Τα πράγματα είναι απλά...εμείς τα κάνουμε δύσκολα και οδηγούμαστε σε λάθος...μεταλλάξεις!

1 σχόλιο:

deppou είπε...

Έχεις τόσο δίκιο...
Κανένα μύνημα δεν μπορεί να "πεί" αυτά που πραγματικά θέλεις να γράψεις....Ή ακόμα καλύτερα, να πείς. Κι αυτό, γιατί είναι απρόσωπο, δεν σου δίνει την δυνατότητα να "χρωματίσεις" την φωνή σου, να δείξεις με τα χέρια σου, να ακουμπήσεις τον άλλο όταν το νοιώθεις, να πάρει το πρόσωπό σου όλες εκείνες τις εκφράσεις που θα μαρτυρούν το κάθε σου συναίσθημα...να δώσεις στον άλλο να καταλάβει αυτό που πραγματικά θέλεις να πείς...
Πρέπει να μιλάμε...ακόμα κι αν είναι ατέλειωτες"ζαλισμένες" κουβεντούλες στην μέση της νύχτας, ή σύντομα τηλεφωνήματα για...βρίσιμο.