Αφιέρωμα: Αντώνης Ρέμος

Τον Αντώνη Ρέμο τον είχα πρωτοδεί στις Χάντρες πριν πολλά χρόνια… Δεν θα πω πως ήμουν από αυτούς που έλεγαν ότι «Αυτός θα πετύχει»… Ήταν όμως μια καλή νέα πρόταση τότε, μαζί με τη Νατάσσα Θεοδωρίδου…
Σιγά, σιγά ανέβαινε και ξεχώριζε και είναι γεγονός πως πέρα από ικανότητα (χρειάζεται πάντα, έστω και λίγο στις μέρες μας) είχε πολύ τύχη την περίοδο που έκανε τα αλματάκια του, αφού έπεσε σε μία εποχή, που οι καλύτερες προτάσεις στο ελληνικό μουσικό πεντάγραμμο για νέους καλλιτέχνες, ήταν ο Τριανατάφυλλος, ο Άρης Σαμολαδάς και ο Λάμπης Λιβιεράτος…

Ξεχώρισε γρήγορα και μέχρι που «έπεσε» στα χέρια του «πατέρα» του πόνου και των χωρισμών, Γιώργο Θεοφάνους, η παρουσία του ήταν αρκετά καλή αλλά… όχι εκτοξευμένη! Τότε όμως, τον είδαν οι τυφλοί και τον άκουσαν οι κουφοί… Τον χειμώνα του 2004 κυκλοφορεί, το cd single «Χαμογέλασε» και το…πάρτυ ξεκινάει…

Αμέσως ακολουθεί η έκδοση ενός Live Album ηχογραφημένο από τις ζωντανές εμφανίσεις στο Studio Πειραιώς τον χειμώνα του 2003 με τους 5 μεγάλους συνθέτες, Μίμη Πλέσσα, Γιώργο Θεοφάνους, Κώστα Χατζή, Γιάννη Σπανό και Αντώνη Βαρδή για να σπάσουν έτσι, πολλααααά ρεκόρ παρουσίας…σε νυχτερινά… θεάματα!
Το Νοέμβριο του 2004 … ΡΕΜΟΣ – ΝΤΑΛΑΡΑΣ και κάπου ο λαός ξενερώνει με τον Νταλάρα να κάνει παρατηρήσεις live επί σκηνής, από τους μουσικούς του μέχρι και τον… πουράτο στο πρώτο τραπέζι…

Ο Ρέμος όμως, με την αμέριστη πίστη και βοήθεια της οικογένειας Παπαθεοχάρη, που στο πρόσωπο του Αντωνάκη είχε (κι έχει) βρει το "Χρυσόμαλλο Δέρας", γυρνάει τούμπα το παιχνίδι και βγαίνει στας πίστας με τη μεγάλη κυρία του Ελληνικού τραγουδιού, Μαρινέλα, που αποδείχτηκε όντως μεγάλη για τα επόμενα 2 χρόνια…

Αυτό που αναρωτίομασταν πάντα με την παρέα και τους πιστούς fans (οι οποίοι είναι μια κατηγορία μόνοι τους αν τους μελετήσει κάποιος), ήταν γιατί ο Ρέμος, δεν έκανε ποτέ μια σαιζόν μόνος του και να μοιράσει έτσι, άπλετο δάκρυ και έρωτα στο διψασμένο από καψούρα κοινό του…

Φαίνεται πως μας "άκουσε" και φέτος τον χειμώνα ξεκινάει τις βραδιές του με ένα show σε στυλ σύγχρονου Moulin Rouge…
Να σας πω την αλήθεια, όταν άκουσα το εγχείρημα και το ύφος του προγράμματος ένιωθα πως μετά από τόσα χρόνια δεν είχε να προσφέρει κάτι νέο στην κουρασμένη νύχτα της Αθήνας και θα βλέπαμε πάλι ένα βλαχομπαρόκ κατασκεύασμα αλά Φωκάς Ευαγγελινός, 1-2 ωρίτσες με σκυλάδικα πίστας για κούνημα χοντρού κώλου και μασχαλίλα φουλ να ποτίζει τον…Γλου στο πρώτο τραπέζι… και καλό καλοκαίρι…

ΑΛΛΑ…Νop!

Το Αθηνών Αρένα, 5 μήνες μετά θυμίζει το Mercedes του ΄90 και έχει γίνει το Νο.1 meting point, της Αθήνας!

Με έξοδο αλα ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ και χαιρετούρες με high 5 σε όλα τα τραπέζια που παρελαύνει ο Α.Ρ. … κάνει και τον τελευταίο βλάχο να μπαίνει από νωρίς στο παιχνίδι, κλείνοντας το μάτι στη γκόμενα δίπλα…ότι και καλά τον ξέρει και τον θυμήθηκε που είχε ξαναπάει 1 φορά πρόπερσι να τον ακούσει…
Ωραίος όμως… Αυτό θέλουμε στη σύγχρονη Ελλάδα… Λεζάντα και φιγούρα…

Για να μπούμε και στην ουσία… το πρόγραμμα Π ά ρ α Π ο λ ύ Κ α λ ό …
Εξαιρετικές φωνές, από όλα τα νέα παιδιά που τον πλαισιώνουν… εξαιρετικό show…
Πολύ δυνατός Α N T O N I S…

Το παιχνίδι γίνεται όλο στα κεντρικά τραπέζια… Μην τρελαθείτε αν δεν σας δώσει πίστα και κάντε το σταυρό σας δείχνοντας το Θεό ψηλά, σαν βραζιλιάνος άσσος!!! Στο 2ο,3ο, 4ο τραπέζι τα conne δίνουν και παίρνουν…
Αλλοίμονο σε αυτόν και ειδικά…σε αυτήν που θα φύγει χωρίς ένα καινούριο τηλεφωνάκι από εκεί…και αλλοίμονο βέβαια σε… Αυτούς που δεν αγάπησαν (ξανά) μέσα τους… με το «Προσωπικά» και το «μόνο μη μου πεις πως μ΄αγαπάς»…

Μία εβδομάδα έμεινε για όσους δεν πρόλαβαν… Να πάτε… Για όλα…

Γιατί στο Αθηνών Αρένα (δεν έχουμε ποσοστά) έγιναν και γίνονται φέτος … Τα Πάντα ΟΛΑ!

Αυτά… Και απολογούμαστε για την καθυστέρηση της «επικοινωνίας» μας μέσα από εδώ… την Οδό της καρδιάς σας… την Οδό θεωρίας… Γυρίσαμε κι έχουμε πολλά να πούμε… Έρχονται…

«Δεν τελειώσαμε…»!