Η ώρα έχει περάσει και εμείς περιμένουμε καθώς το πλοίο κάνει μανούβρες στο λιμάνι. Σε λίγο αρχίζουν να κατεβαίνουν οι πρώτοι επιβάτες.
Ο Ανδρέας κουνάει το χέρι του, ή καλύτερα να πώ κουνιέται ολόκληρος καθώς χαιρετάει κάποιους που επίσης τον χαιρετάνε μέσα από ένα τζιπ που σέρνει ένα φουσκωτό.
Αφού βγαίνει από την προβλήτα το τζιπ, σταματάει λίγο πιο μπροστά από μας και κατεβαίνει ο φίλος του Ανδρέα από την θέση του συνοδηγού. Ο φίλος του είναι μετρίου αναστήματος, αρκετά μελαψός και συμπαθής από μακριά, αλλά καθώς τον βλέπω να έρχεται προς το μέρος μας, κάτι ασυνάρτητο και ατσούμπαλο έχουν οι κινήσεις του. Τώρα που τον βλέπω καλύτερα καταλαβαίνω μάλλον τι φταίει. Οι παντόφλες που φοράει πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα με δύο νούμερα μεγαλύτερες!
- Τί γίνεται; Αγκαλιές, φιλιά
- Σας περιμέναμε ώρα. Από δώ η Σάσα και ο Χρήστος.
- Χάρηκα.
- Καλά ποιός οδηγεί το αυτοκίνητο;
- Ανδρέα έχω φέρει έναν οδηγό γιατί δεν μπορούσα να φέρω το φουσκωτό μόνος μου από την Αθήνα. Θα το ρίξει στη θάλασσα και θα φύγει με το επόμενο πλοίο πίσω για Αθήνα.
Μη χειρότερα, βέβαια με τέτοιες παντόφλες που φοράς όχι φουσκωτό ούτε ποδήλατο…βάλε και κατάλαβε τι έχει να γίνει από δω και μπρος.
- Και δε μου λες Χρηστάκη καλή η φίλη σου; Γιατί δεν κατεβαίνει από το αυτοκίνητο;
- Έχει ζαλιστεί από το καράβι. Κατερίνααααα, κατέβα να μιλήσεις στα παιδιά
Η Κατερίνα που δεν φαίνεται καθώς όλο της το πρόσωπο είναι ζωσμένο με μια μπαντάνα ανοίγει την πόρτα και όλο χάρη έρχεται προς το μέρος μας. Είναι πολύ αδύνατη, μελαχρινή χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από τα μάτια της που φαίνονται μεγαλύτερα λόγο της αδυναμίας. Καθώς πλησιάζει για να χαιρετήσει, το μάτι μου πέφτει στα χέρια της που είναι ολίγον χνουδωτά. Την ίδια έκπληξη διέκρινα και στο βλέμμα του Ανδρέα που το μάτι του καρφώθηκε στη λυκότριχα.
- Γειά σας
- Η Σάσα και ο Ανδρέας. Η Κατερίνα.
Αφού έγιναν οι συστάσεις πάω εγώ με το υποτιθέμενο μοντέλο στο σπίτι και οι λοιποί να ρίξουν το φουσκωτό στη θάλασσα.
Φτάνοντας στο σπίτι χτυπάει το κινητό μου και μόλις απαντάω μου το κλείνουν.
Αρχίσαμε πάλι! Είναι η ώρα του ακατονόμαστου, θα ετοιμάζονται στο σκάφος για να βγούνε και με θυμήθηκε.
- Εγώ που θα κοιμηθώ; Ρωτάει το μοντέλο.
- Κοίταξε υποθέτω ότι στη μια κρεβατοκάμαρα θα μείνετε εσύ και ο Χρήστος..
- Α,όχι εγώ δεν πρόκειται να κοιμηθώ με τον Χρήστο, δεν είμαστε ζευγάρι ξέρεις.
- Τότε τι να σου πω… Εγώ μέχρι σήμερα κοιμόμουν κάτω. Κάτσε να έρθουν και οι υπόλοιποι και βλέπουμε. Αν θες μπες για μπάνιο να είσαι έτοιμη όταν φθάσουν.
- Α, μπα, δεν χρειάζεται θα αλλάξω μόνο για το βράδυ.
Σε λίγο φθάνουν και οι υπόλοιποι μαζί με τον άμοιρο οδηγό που βιάζεται σαν Βέγγος για να προλάβει να κάνει μπάνιο και να ξαναφύγει.
Ο Ανδρέας στο μεταξύ που από το πρωί μέχρι το βράδυ μουρμούραγε ότι αυτό δεν ήταν σπίτι για διακοπές αλλά κολαστήριο, άρχισε να το διαφημίζει σαν μεσίτης…Γιατί άραγε;
- Πώς σου φαίνεται Χρήστο; Έλα στη βεράντα να δείς θέα.
- Αα, καταπληκτικό. Αποκρίνεται ο Χρήστος. Έχω φέρει και κιάλια, έτσι θα βλέπουμε όλα τα σκάφη. Πάνω έχει βεράντα; Ρωτάει μπαίνοντας για να ανέβει στο πάνω πάτωμα και οι υπόλοιποι τον ακολουθούμε.
- Εγώ που θα κοιμηθώ ; Ρωτάει η miss universe.
- Με τον Ανδρέα . Της λέει ο Χρήστος και κλείνει το μάτι.
- Κόψε τις βλακείες και λέγε.
- Ο Χρήστος θα πάρει την κάτω κρεβατοκάμαρα και ΄γω την πάνω. Υποδεικνύει ο σκηνοθέτης Ανδρέας. Εσύ με τη Σάσα θα κοιμηθείτε στα δύο κρεβάτια του πάνω πατώματος μέχρι να έρθει ο Φρανσουά με την Μαρία.
- Πωπω τι ζέστη είναι αυτή εδώ πάνω, δεν έχει κλιματισμό; Λέει ο Χρήστος τραβώντας τη μπλούζα του, και καθώς πάει να προχωρήσει προς το παράθυρο μπερδεύεται μέσα στις τεράστιες DKNY παντόφλες του και παραπατάει. (Μα τι στο καλό σε προσφορά τις πήρε; Αυτές χωρίς υπερβολή είναι τουλάχιστον 2 νούμερα μεγαλύτερες)
- Αυτή την κρεβατοκάμαρα θα την πάρει ο πρίγκιπας με την αρραβωνιαστικιά του. Πετάγεται ο Ανδρέας. (Πρόλαβε και το ΄σωσε το κατσάδιασμα η αλεπού. )
- Πρίγκιπας; Ποιος ο Νικόλαος; Ρωτάει η Κατερίνα που άστραψε το μάτι της.
- Ποίος πρίγκιπας Ανδρέα;
Τσίμπησε και το άλλο ψάρι. Εγώ γελάω κάτω από τα μουστάκια μου και ο Ανδρέας μου ρίχνει κοφτές ματιές γιατί φοβάται μη του χαλάσω το σχέδιο.
- Ο φίλος μου ο Φρανσουά. Είναι γόνος βασιλικής οικογένειας, 5ος στη σειρά διαδοχής του θρόνου του Βελγίου.
(Καλά από πότε έχει βασιλιά το Βέλγιο και δεν το ΄ξερα;μπορεί και να ΄χει για να το λέει ο Ανδρέας)
- Γιατί δεν μου το είπες νωρίτερα; Ρωτάει ο Χρήστος. που ξέχασε το air condition.
- E, στο λέω τώρα!
Εύκολο να πιστέψουν τον Ανδρέα γιατί έχει πολλές γνωριμίες και μερικές από το διεθνή jet set λόγο Κέρκυρας που είχε μεγαλώσει εκεί τα καλοκαίρια όταν το νησί ήταν στα καλύτερά του…
- Και πότε έρχονται τα παιδιά;
- Μεθαύριο.
- Ωραίος ο πρίγκιπας; Ρωτάει η Κατερίνα.
- Όχι επειδή είναι φίλος μου αλλά είναι όμορφος…
Στο μεταξύ ο Χρήστος φούντωσε από τη ζέστη και ξαναθυμήθηκε το air-condition.
- Καλά αυτός το ξέρει ότι εδώ δεν έχει κλιματισμό;
- Ααα αυτοί είναι απλοί άνθρωποι (εννοώντας τους γαλαζοαίματους) Θέλει να ξεκουραστεί εδώ το παιδί και να χαλαρώσει.
- Τώρα που το λες έτσι, είναι ωραίες οι διακοπές…
(Βρε τι σου είναι αυτό το παιδί ξουράφι! Σου λέει κοτζάμ πρίγκιπας θα μείνει μαζί μας, εγώ θα παραπονεθώ για τη ζέστη;)
- Τι θα κάνουμε τελικά σήμερα; Θα πάμε για κανένα ποτό ή θέλετε να αράξουμε στη βεράντα; Ρωτάω εγώ.
- Ποια βεράντα καλέ. Εγώ είμαι σχεδόν έτοιμη. Απαντάει η κυρία μοντέλο.
- Ναι, ναι. Κάνω και ‘γω ένα ντους και φύγαμε.
Καθόμαστε στη βεράντα ενώ ο Χρήστος κάνει μπάνιο και χτυπάει το τηλέφωνό μου.
- Ναι.
Σιγή και κλείνει η γραμμή.
- Ο παρανοϊκός είναι πάλι; Κοιτάει το ρολόι του
ο Ανδρέας και συνεχίζει. Αργήσαμε βλέπεις
να βγούμε και ανησύχησε…
- Πράγματι είναι η ώρα του.
- Ωχ τι σε περιμένει πάλι κακομοίρα μου. Θα γελάσουμε..
Και αρχίζει να σιγοτραγουδάει καθώς μπαίνει μέσα για να βάλει πουκάμισο.
Η μοντέλα βρίσκει ευκαιρία να μου το παίξει ψαγμένη και αρχίζει …
- Εμείς, δηλαδή η οικογένειά μου έχουμε ένα νησί απέναντι, τους Αρκιούς και εγώ κάνω διακοπές μόνο εκεί γιατί δεν μου αρέσει η Πάτμος.
- Αλήθεια; Εγώ νόμιζα πως δεν έχει ούτε ρεύμα απέναντι παρά μόνο μια ψαροταβέρνα με γεννήτριες.
- Ε, ναι δεν έχει ρεύμα αλλά έχουμε ένα σπίτι εκεί.
- Και είναι δικό σας το νησί;
- Ε, ναι έχουμε κάτι πλαγιές.
(Κατάλαβα το νησί έγινε πλαγιές, οι πλαγιές χωράφια και η ιστορία συνεχίζεται..)
- Και πως και ήρθες στην Πάτμο φέτος;
- Ε, μιας και ο Χρήστος ήρθε εδώ, είπα να του κάνω παρέα.
- Μάλιστα.
Αν το καλοσκεφτείς πώς να πηγαινοερχότανε από απέναντι στη Πάτμο; Γι’ αυτό δεν της άρεσε το νησί και προτιμούσε τα αγριοπρόβατα απέναντι…. Αρχίζει να βγαίνει νόημα.
- Να σε ρωτήσω Σάσα, εσύ τον ξέρεις τον πρίγκιπα;
- Ναι και τη fiancé του ξέρω.
- Καλά αυτό δεν μας νοιάζει.
(Κοίτα θράσος το απολειφάδι!)
- Λοιπόν εμένα η γιαγιά μου που ήξερε και έλεγε τον καφέ μου είχε πεί ότι ο άντρας που θα παντρευτώ θα είναι αριστοκράτης και θα έχει πολλά χρήματα.
- Τι λές; Αλήθεια; (Aπό πόσες γυναίκες έχεις να φας ξύλο σου είπε η γιαγιά σου;)
- Έτοιμος. Πετάγεται ο Χρήστος.
Αμάν τι εμφάνιση είναι αυτή καλοκαιριάτικα! Καλογυαλισμένα κροκοδειλέ παπούτσια και ασορτί ζώνη. Μη χειρότερα….
Ο Ανδρέας κουνάει το χέρι του, ή καλύτερα να πώ κουνιέται ολόκληρος καθώς χαιρετάει κάποιους που επίσης τον χαιρετάνε μέσα από ένα τζιπ που σέρνει ένα φουσκωτό.
Αφού βγαίνει από την προβλήτα το τζιπ, σταματάει λίγο πιο μπροστά από μας και κατεβαίνει ο φίλος του Ανδρέα από την θέση του συνοδηγού. Ο φίλος του είναι μετρίου αναστήματος, αρκετά μελαψός και συμπαθής από μακριά, αλλά καθώς τον βλέπω να έρχεται προς το μέρος μας, κάτι ασυνάρτητο και ατσούμπαλο έχουν οι κινήσεις του. Τώρα που τον βλέπω καλύτερα καταλαβαίνω μάλλον τι φταίει. Οι παντόφλες που φοράει πρέπει να είναι τουλάχιστον ένα με δύο νούμερα μεγαλύτερες!
- Τί γίνεται; Αγκαλιές, φιλιά
- Σας περιμέναμε ώρα. Από δώ η Σάσα και ο Χρήστος.
- Χάρηκα.
- Καλά ποιός οδηγεί το αυτοκίνητο;
- Ανδρέα έχω φέρει έναν οδηγό γιατί δεν μπορούσα να φέρω το φουσκωτό μόνος μου από την Αθήνα. Θα το ρίξει στη θάλασσα και θα φύγει με το επόμενο πλοίο πίσω για Αθήνα.
Μη χειρότερα, βέβαια με τέτοιες παντόφλες που φοράς όχι φουσκωτό ούτε ποδήλατο…βάλε και κατάλαβε τι έχει να γίνει από δω και μπρος.
- Και δε μου λες Χρηστάκη καλή η φίλη σου; Γιατί δεν κατεβαίνει από το αυτοκίνητο;
- Έχει ζαλιστεί από το καράβι. Κατερίνααααα, κατέβα να μιλήσεις στα παιδιά
Η Κατερίνα που δεν φαίνεται καθώς όλο της το πρόσωπο είναι ζωσμένο με μια μπαντάνα ανοίγει την πόρτα και όλο χάρη έρχεται προς το μέρος μας. Είναι πολύ αδύνατη, μελαχρινή χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο εκτός από τα μάτια της που φαίνονται μεγαλύτερα λόγο της αδυναμίας. Καθώς πλησιάζει για να χαιρετήσει, το μάτι μου πέφτει στα χέρια της που είναι ολίγον χνουδωτά. Την ίδια έκπληξη διέκρινα και στο βλέμμα του Ανδρέα που το μάτι του καρφώθηκε στη λυκότριχα.
- Γειά σας
- Η Σάσα και ο Ανδρέας. Η Κατερίνα.
Αφού έγιναν οι συστάσεις πάω εγώ με το υποτιθέμενο μοντέλο στο σπίτι και οι λοιποί να ρίξουν το φουσκωτό στη θάλασσα.
Φτάνοντας στο σπίτι χτυπάει το κινητό μου και μόλις απαντάω μου το κλείνουν.
Αρχίσαμε πάλι! Είναι η ώρα του ακατονόμαστου, θα ετοιμάζονται στο σκάφος για να βγούνε και με θυμήθηκε.
- Εγώ που θα κοιμηθώ; Ρωτάει το μοντέλο.
- Κοίταξε υποθέτω ότι στη μια κρεβατοκάμαρα θα μείνετε εσύ και ο Χρήστος..
- Α,όχι εγώ δεν πρόκειται να κοιμηθώ με τον Χρήστο, δεν είμαστε ζευγάρι ξέρεις.
- Τότε τι να σου πω… Εγώ μέχρι σήμερα κοιμόμουν κάτω. Κάτσε να έρθουν και οι υπόλοιποι και βλέπουμε. Αν θες μπες για μπάνιο να είσαι έτοιμη όταν φθάσουν.
- Α, μπα, δεν χρειάζεται θα αλλάξω μόνο για το βράδυ.
Σε λίγο φθάνουν και οι υπόλοιποι μαζί με τον άμοιρο οδηγό που βιάζεται σαν Βέγγος για να προλάβει να κάνει μπάνιο και να ξαναφύγει.
Ο Ανδρέας στο μεταξύ που από το πρωί μέχρι το βράδυ μουρμούραγε ότι αυτό δεν ήταν σπίτι για διακοπές αλλά κολαστήριο, άρχισε να το διαφημίζει σαν μεσίτης…Γιατί άραγε;
- Πώς σου φαίνεται Χρήστο; Έλα στη βεράντα να δείς θέα.
- Αα, καταπληκτικό. Αποκρίνεται ο Χρήστος. Έχω φέρει και κιάλια, έτσι θα βλέπουμε όλα τα σκάφη. Πάνω έχει βεράντα; Ρωτάει μπαίνοντας για να ανέβει στο πάνω πάτωμα και οι υπόλοιποι τον ακολουθούμε.
- Εγώ που θα κοιμηθώ ; Ρωτάει η miss universe.
- Με τον Ανδρέα . Της λέει ο Χρήστος και κλείνει το μάτι.
- Κόψε τις βλακείες και λέγε.
- Ο Χρήστος θα πάρει την κάτω κρεβατοκάμαρα και ΄γω την πάνω. Υποδεικνύει ο σκηνοθέτης Ανδρέας. Εσύ με τη Σάσα θα κοιμηθείτε στα δύο κρεβάτια του πάνω πατώματος μέχρι να έρθει ο Φρανσουά με την Μαρία.
- Πωπω τι ζέστη είναι αυτή εδώ πάνω, δεν έχει κλιματισμό; Λέει ο Χρήστος τραβώντας τη μπλούζα του, και καθώς πάει να προχωρήσει προς το παράθυρο μπερδεύεται μέσα στις τεράστιες DKNY παντόφλες του και παραπατάει. (Μα τι στο καλό σε προσφορά τις πήρε; Αυτές χωρίς υπερβολή είναι τουλάχιστον 2 νούμερα μεγαλύτερες)
- Αυτή την κρεβατοκάμαρα θα την πάρει ο πρίγκιπας με την αρραβωνιαστικιά του. Πετάγεται ο Ανδρέας. (Πρόλαβε και το ΄σωσε το κατσάδιασμα η αλεπού. )
- Πρίγκιπας; Ποιος ο Νικόλαος; Ρωτάει η Κατερίνα που άστραψε το μάτι της.
- Ποίος πρίγκιπας Ανδρέα;
Τσίμπησε και το άλλο ψάρι. Εγώ γελάω κάτω από τα μουστάκια μου και ο Ανδρέας μου ρίχνει κοφτές ματιές γιατί φοβάται μη του χαλάσω το σχέδιο.
- Ο φίλος μου ο Φρανσουά. Είναι γόνος βασιλικής οικογένειας, 5ος στη σειρά διαδοχής του θρόνου του Βελγίου.
(Καλά από πότε έχει βασιλιά το Βέλγιο και δεν το ΄ξερα;μπορεί και να ΄χει για να το λέει ο Ανδρέας)
- Γιατί δεν μου το είπες νωρίτερα; Ρωτάει ο Χρήστος. που ξέχασε το air condition.
- E, στο λέω τώρα!
Εύκολο να πιστέψουν τον Ανδρέα γιατί έχει πολλές γνωριμίες και μερικές από το διεθνή jet set λόγο Κέρκυρας που είχε μεγαλώσει εκεί τα καλοκαίρια όταν το νησί ήταν στα καλύτερά του…
- Και πότε έρχονται τα παιδιά;
- Μεθαύριο.
- Ωραίος ο πρίγκιπας; Ρωτάει η Κατερίνα.
- Όχι επειδή είναι φίλος μου αλλά είναι όμορφος…
Στο μεταξύ ο Χρήστος φούντωσε από τη ζέστη και ξαναθυμήθηκε το air-condition.
- Καλά αυτός το ξέρει ότι εδώ δεν έχει κλιματισμό;
- Ααα αυτοί είναι απλοί άνθρωποι (εννοώντας τους γαλαζοαίματους) Θέλει να ξεκουραστεί εδώ το παιδί και να χαλαρώσει.
- Τώρα που το λες έτσι, είναι ωραίες οι διακοπές…
(Βρε τι σου είναι αυτό το παιδί ξουράφι! Σου λέει κοτζάμ πρίγκιπας θα μείνει μαζί μας, εγώ θα παραπονεθώ για τη ζέστη;)
- Τι θα κάνουμε τελικά σήμερα; Θα πάμε για κανένα ποτό ή θέλετε να αράξουμε στη βεράντα; Ρωτάω εγώ.
- Ποια βεράντα καλέ. Εγώ είμαι σχεδόν έτοιμη. Απαντάει η κυρία μοντέλο.
- Ναι, ναι. Κάνω και ‘γω ένα ντους και φύγαμε.
Καθόμαστε στη βεράντα ενώ ο Χρήστος κάνει μπάνιο και χτυπάει το τηλέφωνό μου.
- Ναι.
Σιγή και κλείνει η γραμμή.
- Ο παρανοϊκός είναι πάλι; Κοιτάει το ρολόι του
ο Ανδρέας και συνεχίζει. Αργήσαμε βλέπεις
να βγούμε και ανησύχησε…
- Πράγματι είναι η ώρα του.
- Ωχ τι σε περιμένει πάλι κακομοίρα μου. Θα γελάσουμε..
Και αρχίζει να σιγοτραγουδάει καθώς μπαίνει μέσα για να βάλει πουκάμισο.
Η μοντέλα βρίσκει ευκαιρία να μου το παίξει ψαγμένη και αρχίζει …
- Εμείς, δηλαδή η οικογένειά μου έχουμε ένα νησί απέναντι, τους Αρκιούς και εγώ κάνω διακοπές μόνο εκεί γιατί δεν μου αρέσει η Πάτμος.
- Αλήθεια; Εγώ νόμιζα πως δεν έχει ούτε ρεύμα απέναντι παρά μόνο μια ψαροταβέρνα με γεννήτριες.
- Ε, ναι δεν έχει ρεύμα αλλά έχουμε ένα σπίτι εκεί.
- Και είναι δικό σας το νησί;
- Ε, ναι έχουμε κάτι πλαγιές.
(Κατάλαβα το νησί έγινε πλαγιές, οι πλαγιές χωράφια και η ιστορία συνεχίζεται..)
- Και πως και ήρθες στην Πάτμο φέτος;
- Ε, μιας και ο Χρήστος ήρθε εδώ, είπα να του κάνω παρέα.
- Μάλιστα.
Αν το καλοσκεφτείς πώς να πηγαινοερχότανε από απέναντι στη Πάτμο; Γι’ αυτό δεν της άρεσε το νησί και προτιμούσε τα αγριοπρόβατα απέναντι…. Αρχίζει να βγαίνει νόημα.
- Να σε ρωτήσω Σάσα, εσύ τον ξέρεις τον πρίγκιπα;
- Ναι και τη fiancé του ξέρω.
- Καλά αυτό δεν μας νοιάζει.
(Κοίτα θράσος το απολειφάδι!)
- Λοιπόν εμένα η γιαγιά μου που ήξερε και έλεγε τον καφέ μου είχε πεί ότι ο άντρας που θα παντρευτώ θα είναι αριστοκράτης και θα έχει πολλά χρήματα.
- Τι λές; Αλήθεια; (Aπό πόσες γυναίκες έχεις να φας ξύλο σου είπε η γιαγιά σου;)
- Έτοιμος. Πετάγεται ο Χρήστος.
Αμάν τι εμφάνιση είναι αυτή καλοκαιριάτικα! Καλογυαλισμένα κροκοδειλέ παπούτσια και ασορτί ζώνη. Μη χειρότερα….
1 σχόλιο:
thank god (όπως θα έλεγε ο Ανδρέας), που δεν είμαι 'κοσμικό' κορίτσι...
Δημοσίευση σχολίου